سال ها منتظر من...

عقیله، عارفه، عالمه، عابده، فهیمه، کامله و…  اینها لقبهای بانویی است که 13777 سال پیش در چنین روزی چشم جهان به تولدش روشن شد. 
پدرش امیرالمومنین علی (ع) بود و مادرش هم فاطمه زهرا (س).به هر دو خیلی شبیه بود، از هر لحاظ 
وقتی به دنیا آمد، رسول خدا در سفر بود، 
در بازگشت، به محض شنیدن خبر تولد دختر علی(ع)، خودش را به آنها رساند، در آغوش گرفت و بوسیدش و نامش را زینب گذاشت. 
یعنی “زینت پدر". که شد واقعاً 
 عقیله به بانوی خردمند و دور اندیش می گفتند. عارفه از معرفت بانو. عالمه از علم فراوانش، عابده از عبادتهای کم نظیرش، فهمیه از فهم و بصیرتش، کامله از کمالات اخلاقی اش حکایت دارد و… 

امام سجاد (ع) بخشی از عظمت بانو را با این کلام در تاریخ ثبت نمود وقتی به زینب(س) فرمود: 
«انت عالمه غیر معلمه وفهمه غیر مفهمه»[1] ؛ 
یعنی بحمداللّه ، عالمى هستى كه نزد كسى تعليم نديدى و دانايى هستى كه نزد كسى نياموختى» که حکایت می کند از علم خدادادی زینب. 
«ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليمٌ»[2] 

اين بخشايش خداست كه به هر كه شایسته بداند ارزانى مى ‏دارد 
 بانو الگوی صبر و از خودگذشتگی بود و در کربلا سپر بلای کودکان و پرستار بیماران بود. 
به همین دلیل روز ولادت بانو را در تقویم روز پرستار نامیده اند. 
این روز بزرگ را به همه پرستاران فداکار و قهرمان کشورمان که با وجود سختی کار، صبر و مهربانیشان زبان زد است تبریک عرض می نماییم.